2550 มาตรา 14(1) ต้องเป็นข้อมูลเท็จ "นำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนหรือข้อมูลคอมพิวเตอร์ อันเป็นเท็จ" ซึ่งหากเป็นข้อมูลที่เป็นความจริงก็ไม่ผิดตาม พ. คอมพิวเตอร์ฯ แต่สำหรับความผิดฐานหมิ่นประมาท แม้จะเป็นความจริง แต่หากผู้เสียหายได้รับความเสียหายก็ผิดได้ นอกจากนี้ ความผิดฐานหมิ่นประมาทเป็นความผิดอันยอมความได้ แต่ตาม พ. คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (1) ถือว่าเป็นความผิดอันยอมความไม่ได้ หรือเป็นความผิดต่อแผ่นดิน หากการหมิ่นประมาทผิดทั้งกฎหมายอาญา และพ. คอมพิวเตอร์ฯ ความผิดกรรมเดียวกันกฎหมายฉบับหนึ่งยอมความได้ แต่อีกฉบับกลับยอมความไม่ได้ย่อมทำให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติ ปัญหาที่เกิดขึ้นคือ เจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องมักจะใช้กฎหมายคอมพิวเตอร์ผิดวัตถุประสงค์ โดยนำไปใช้ควบคู่กับกฎหมายอาญาเรื่องหมิ่นประมาท ทั้งที่เจตนารมณ์ของกฎหมายทั้งสองนี้แตกต่างกัน จึงทำให้เกิดความไม่เป็นธรรม กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร หรือไอซีที ควรเร่งทำความเข้าใจกับเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องในเรื่องนี้ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมในสังคม. "
ศ ๒๕๕๐ ซึ่งมีผลบังคับใช้ในวันนี้ ( ๑๘) น่าจะเป็นความหวังของบรรดาเหยื่ออาชญากรรมคอมพิวเตอร์ ในการใช้เพื่อต่อสู้กับการถูกกระทำย่ำยี โดยโจรคอมพิวเตอร์ได้ ๕ ฐานความผิดอาชญากรคอมพิวเตอร์ ๑.
นี้ที่การกระทำแม้แต่ส่วนหนึ่งส่วนใดได้กระทําในราชอาณาจักรก็ดี ผลแห่งการกระทําเกิดในราชอาณาจักรโดยผู้กระทําประสงค์ให้ผลนั้นเกิดในราชอาณาจักร หรือโดยลักษณะแห่งการกระทําผลที่เกิดขึ้นควรเกิดในราชอาณาจักร หรือโดยลักษณะแห่งการกระทําผลที่เกิดขึ้นควรเกิดในราชอาณาจักรหรือย่อมจะเล็งเห็นได้ว่าผลนั้นจะเกิดในราชอาณาจักรก็ดี ให้ถือว่าความผิดนั้นได้กระทําในราชอาณาจักร และต้องรับโทษภายในราชอาณาจักร" สำหรับ พ. 2560 ไม่ได้มีการปรับแก้ เนื้อหาใน พ. 2550 ยังคงข้อความเดิมไว้ในมาตรา 17 ดังนี้ "มาตรา 17 ผู้ใดกระทําความผิดตาม พ. นี้ นอกราชอาณาจักรและ (1) ผู้กระทําความผิดนั้นเป็นคนไทย และรัฐบาลแห่งประเทศที่ความผิดได้เกิดขึ้นหรือผู้เสียหายได้ร้องขอให้ลงโทษ หรือ (2) ผู้กระทําความผิดนั้นเป็นคนต่างด้าว และรัฐบาลไทยหรือคนไทยเป็นผู้เสียหายและผู้เสียหายได้ร้องขอให้ลงโทษ จะต้องรับโทษภายในราชอาณาจักร" สรุปในภาพรวมได้ว่า การแก้ไขปรับปรุง พ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ. 2550 มีวัตถุประสงค์ในการปรับปรุงจุดอ่อนของกฎหมายว่าด้วยการกระทำเพื่อสร้างความสมดุลระหว่างสิทธิเสรีภาพและการเคารพสิทธิของบุคคลอื่น เพื่อให้มีความรอบคอบและคำนึงถึงทุกภาคส่วนที่มีส่วนได้ส่วนเสีย หรือได้รับผลกระทบจากการบังคับใช้กฎหมายฉบับนี้ จึงมีการดำเนินการปรับปรุงแก้ไขใน พ.
บทความต่อจากนี้จะเป็นการสรุปสาระสำคัญในการแก้ไขปรับปรุงพระราชบัญญัติ (พ. ร. บ. ) ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ. ศ. 2550 มาเป็น พ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ. 2560 โดยอ้างอิงข้อความบางส่วนจากเอกสารสรุปจากสำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) ที่มาที่ไปของ พ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.
ข้อใดไม่จำเป็นต้องมีในสัญญาประนีประนอมยอมความ ก. ที่อยู่ของทั้งสองฝ่าย, ข. สถานที่ทำสัญญา, ค. ไม่จำเป็นทั้ง ก และ ข, ง. จำเป็นทั้ง ก และ ข 2. การยืมแฟลชไดร์ฟของผู้อื่นไปใช้แล้วแอบคัดลอกผลงานในแฟลชไดร์ฟทั้งหมดผิดกฎหมายหรือไม่ ก. ไม่ผิดกฎหมาย, ข. ผิดกฎหมาย, ค. ขึ้นอยู่กับชนิดของข้อมูล, ง. หาข้อสรุปไม่ได้ 3. Department of Intellectual Property หมายถึงข้อใด ก. กรมทรัพย์สินทางปัญญา, ข. กรมการค้าภายใน, ค. กรมพัฒนาธุรกิจการค้า, ง. กรมสรรพากร 4. ข้อใดหมายถึงผู้ที่ถูกปาปารัสซีแอบเก็บภาพ ก. ผู้ที่กระทำละเมิด, ข. ผู้ที่ถูกกระทำละเมิด, ค. ผู้ที่จงใจประมาทเลินเล่อ, ง. ผู้ต้องสงสัย 5. ปาปารัสซีคือใคร ก. ตำรวจลับซีไอเอ, ข. นักเจาะระบบ, ค. ผู้ที่เสนอข่าวโดยการแอบถ่าย, ง. นักกฎหมาย 6. ผู้ให้บริการเว็บไซต์ที่จงใจหรือยินยอมให้ผู้ใช้บริการโพสข้อความหรือสิ่งผิดกฎหมายบนเว็บต้องรับโทษอย่างไร ก. มากกว่าผู้กระทำความผิด, ข. เท่ากับผู้กระทำความผิด, ค. น้อยกว่าผู้กระทำความผิด, ง. ไม่ต้องรับผิด 7. ข้อใดหมายถึงการที่ตำรวจทำการตรวจสอบคอมพิวเตอร์ที่ถูกใช้ในการก่อคดี ก. การแกะรอยอาชญากร, ข. การซ่อมแซมคอมพิวเตอร์, ค. การใช้งานคอมพิวเตอร์, ง.
นี้ขึ้น ทำความเข้าใจว่าทำไมต้องจัดให้มี พ. 2560 ภายหลังที่ พ.